Κατευθυνόμενη βόμβα SPICE – Φώτο: Wikipedia

Stand-off πύραυλοι Rampage και κατευθυνόμενες βόμβες SPICE – Πραγματική ισχύς αποτροπής για την Πολεμική Αεροπορία και την ελληνική άμυνα. Πρόκειται για τη σημαντικότερη εξέλιξη των τελευταίων 20 ετών στο χώρο των επιχειρήσεων αέρος – εδάφους. Χωρίς καμία υπερβολή. Η απόφαση για την απόκτηση συλλογών κατευθυνόμενων βομβών της οικογένειας SPICE της ισραηλινής RAFAEL, μαζί με πυραύλους μεγάλης ακτίνας Rampage της -επίσης ισραηλινής – Elbit Systems, αλλάζει υπό ευρεία έννοια τα δεδομένα στις ισορροπίες δυνάμεων σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο. Παρακάτω εξηγούμε το γιατί…

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη

Ξεκινάμε με λίγη ιστορία για να δώσουμε μια συνοπτική μεν αλλά επαρκή εικόνα του πώς εξελίχθηκαν οι δυνατότητες της Πολεμικής Αεροπορίας μεταπολεμικά, στις αποστολές αέρος – εδάφους. Η εισαγωγή των πρώτων αεριωθούμενων μαχητικών σε υπηρεσία στην Ελλάδα, στις τάξεις της τότε ΕΒΑ (1952), δεν έφερε επί της ουσίας κάποια σημαντική διαφοροποίηση στις τακτικές αέρος – εδάφους εναντίον τακτικών στόχων, σε σχέση με αυτές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το πρώτο πραγματικό εξελικτικό βήμα σε αυτού του είδους τις επιχειρήσεις, ήταν η ένταξη του F-104G Starfighter σε υπηρεσία το 1964. Γιατί ήταν το πρώτο μαχητικό της Πολεμικής Αεροπορίας και πολλών αεροπορικών δυνάμεων στη δυτική Ευρώπη, που ήταν εξοπλισμένο με αδρανειακό σύστημα ναυτιλίας (INS).

Εκτόξευση πυραύλου Rampage, Ισραηλινής κατασκευής από μαχητικό αεροσκάφος / Φώτο: IAI

To LN3-2A της Litton Ιndustries δεν υπήρχε στα F-104 των εκδόσεων -Α έως – F. To F – 104G επομένως μπορούσε να πετάξει χαμηλά, ή ψηλά αν οι καιρικές συνθήκες ήταν άσχημες, εκτελώντας ναυτιλία ακριβείας (με τα δεδομένα της δεκαετίας του ‘60…) και να πλήξει στόχους σε αποστάσεις της τάξης των 1000 χιλιομέτρων. Μεταφέροντας όμως μία πυρηνική βόμβα.

Με φορτίο τεσσάρων βομβών των 1000 λιβρών, η ακτίνα των 1000 χιλιομέτρων περιορίζονταν σημαντικά. Το επόμενο εξελικτικό βήμα ήταν το A-7H Corsair II, το 1975. Καθαρόαιμο βομβαρδιστικό με πολύ μεγάλη ακτίνα, μεγάλη μεταφορική ικανότητα σε φορτίο όπλων και ένα πολύ εξελιγμένο και αποτελεσματικό (όπως αποδείχθηκε στο Βιετνάμ…) σύστημα ναυτιλίας και άφεσης οπλισμού.

Καθιστούσε συμβατικές βόμβες (Mk.82, – 83 και – 84) όπλα ακριβείας! Απείρως μεγαλύτερες δυνατότητες δηλαδή, ημέρα και νύχτα, όχι μόνο σε σχέση με το F – 104G, αλλά ακόμη και σε σχέση με το πιο σύγχρονο και διπλού ρόλου F-4E Phantom II.

Διαβάστε περισσότερα>>

Δείτε και: