19 Μαΐου. Ημέρα Μνήμης. Ημέρα Εθνικής Τιμής. Ημέρα Ιερής Οργής.

Κάθε 19 Μαΐου, το έθνος μας σκύβει με δέος και συγκλονισμό στη μνήμη των 353.000 Ελλήνων του Πόντου, οι οποίοι εξοντώθηκαν συστηματικά από τα κεμαλικά στίφη και τους Νεότουρκους σε μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας.

Η Γενοκτονία των Ποντίων δεν ήταν μόνο ένας αριθμός. Ήταν ο αφανισμός ενός πανάρχαιου πολιτισμού, που άνθισε στην Τραπεζούντα, στη Σινώπη, στην Αμισό, στα χωριά και τα μοναστήρια του Εύξεινου Πόντου. Ήταν η εξόντωση της ψυχής του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Γενοκτονία μεθοδευμένη – Έγκλημα δίχως Δικαιοσύνη

Από το 1914 ως το 1923, με αποκορύφωμα την έναρξη της «εκστρατείας» του Μουσταφά Κεμάλ στις 19 Μαΐου 1919, το τουρκικό κράτος εφαρμόζει σχέδιο εθνοκάθαρσης: εκτελέσεις, πορείες θανάτου, πυρπολήσεις χωριών, βιασμοί, εξισλαμισμοί. Η σφαγή των Ποντίων δεν ήταν παράπλευρη απώλεια. Ήταν πολιτική απόφαση.

Κι όμως: Έναν αιώνα μετά, καμία τιμωρία, καμία παγκόσμια καταδίκη, καμία αποζημίωση. Μόνο η σιωπή των ενοχικών μεγάλων δυνάμεων και η προκλητική αδιαφορία του τουρκικού κράτους που συνεχίζει να αρνείται τα πάντα.

Πόντιοι: Οι Φύλακες της Μνήμης – Ο Ελληνισμός δεν Εξαλείφεται!

Η Γενοκτονία απέτυχε στον σκοπό της. Οι Πόντιοι, όπου κι αν βρέθηκαν, δεν ξέχασαν ποιοι είναι. Από τις νέες πατρίδες του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, μέχρι την Καστοριά, την Καβάλα, τη Δράμα και την Κομοτηνή, κουβάλησαν μαζί τη γλώσσα, τα ήθη, τις μνήμες και τις πληγές τους.

Και σήμερα, ο απόηχος εκείνου του πολιτισμού ζει σε κάθε ποντιακό τραγούδι, σε κάθε λύρα που παίζει ο εγγονός του πρόσφυγα, σε κάθε φωνή που λέει «Δεν ξεχνώ».

Οι Κρυπτοχριστιανοί του Πόντου: Ο αθέατος Ελληνισμός της Ανατολής

Και όμως, αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν – και που σιωπούν προκλητικά τα συστημικά ΜΜΕ – είναι ότι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες Πόντιοι δεν έφυγαν ποτέ. Παρέμειναν στον Πόντο. Υπέκυψαν εξωτερικά στο Ισλάμ. Αλλαξοπίστησαν φαινομενικά για να σώσουν τις οικογένειές τους. Όμως μέσα τους, κράτησαν ζωντανό το φως της Ορθοδοξίας και της Ελληνικότητας.

Οι Κρυπτοχριστιανοί του Πόντου, ιδιαίτερα στις ορεινές περιοχές της Τραπεζούντας, της Ματσούκας και του Όφεως, ακόμη και σήμερα ψιθυρίζουν στα ελληνικά, ανάβουν καντήλια, τιμούν τον Τίμιο Σταυρό κρυφά. Είναι οι «μυστικοί Έλληνες». Οι άγρυπνοι φρουροί μιας αόρατης εθνικής γραμμής.

Πρόκειται για μια ζωντανή απόδειξη πως ο Ελληνισμός δεν πεθαίνει, δεν υποτάσσεται, δεν ξεριζώνεται.

Η Διεθνής Υποκρισία και το Εθνικό μας Καθήκον

Η Τουρκία επιμένει να αρνείται τα εγκλήματά της. Η διεθνής κοινότητα επιλέγει τη σιγή και τη γεωπολιτική συναλλαγή. Εμείς όμως; Εμείς θα σιωπήσουμε;

Όχι. ΟΧΙ!

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας είναι εθνικό καθήκον, χρέος ιστορικό και ηθικό.
Η υπεράσπιση των Κρυπτοχριστιανών είναι υπόθεση εθνικής ευθύνης.

Για τους νεκρούς που δεν μίλησαν ποτέ – Για τους ζωντανούς που επιμένουν
Δεν ξεχνάμε.
Δεν σιωπούμε.
Δεν συγχωρούμε την ιστορική προδοσία της μνήμης.

Για τον Πόντο που ζει. Για τον Πόντο που περιμένει. Για την Ελευθερία που χρωστάμε στους νεκρούς μας.

ΖΗΤΟΥΜΕ:

• Διεθνή Αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας
• Εθνική Υποστήριξη των Κρυπτοχριστιανών Ποντίων
• Εκπαιδευτική ένταξη της Ιστορικής Αλήθειας σε όλα τα σχολεία
• Καθολική Εγρήγορση – Όχι άλλες σιωπές

Γεώργιος Παπασημάκης
ereunitiko.com – Η Αλήθεια σε Πρώτο Πλάνο