Η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία έχει εδώ και καιρό καταστρώσει έναν από τους μεγαλύτερους στόλους μαχητικών στο ΝΑΤΟ, με δύναμη που αποτελείται εξ ολοκλήρου από αεροσκάφη κατασκευής των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων δέκα μοιρών F-16C/D Fighting Falcons. Υπολογίζεται ότι 250 F-16 βρίσκονται σε υπηρεσία, η μεγάλη πλειονότητα από αυτά άδεια κατασκευάστηκαν στην ίδια τη χώρα, συμπληρωμένα από μια εκπαιδευτική μοίρα μαχητικών F-5A/B Freedom και μια μονάδα πρώτης γραμμής 19 F-4E Phantom εκσυγχρονισμένα στο Ισραήλ για αποστολές επίγειας επίθεσης. Το F-16 είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο μαχητικό τέταρτης γενιάς στον κόσμο και είναι επίσης το φθηνότερο και ελαφρύτερο αμερικανικό μαχητικό που μπήκε σε υπηρεσία από τη δεκαετία του 1960, σχεδιασμένο να δίνει προτεραιότητα στο χαμηλό λειτουργικό κόστος και να εξάγεται ευρέως στον τρίτο κόσμο. Το αεροσκάφος τέθηκε σε λειτουργία ως ελαφρύτερο και φθηνότερο αντίστοιχο του F-15 Eagle υψηλών επιδόσεων, το οποίο κατασκευάζεται από τους γείτονες της Τουρκίας, το Ισραήλ.

Τα F-16 στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν γεφυρώσει κάπως το χάσμα απόδοσης με ορισμένα από τα βαρύτερα μαχητικά που βρίσκονται στο εξωτερικό, ενσωματώνοντας νέες γενιές αισθητήρων και πυραύλων αέρος-αέρος, με αυτούς που κυκλοφόρησαν από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 να ενσωματώνουν το AIM-120C αέρα σε αέρα βλήμα με βεληνεκές εμπλοκής 105 χλμ και ενεργή καθοδήγηση ραντάρ. Πιο πρόσφατα άρχισαν να ενσωματώνουν το Northrop Grumman AN/APG-83 Scalable Agile Beam Radar, η πολυπλοκότητα του οποίου αντισταθμίζει το μικρό μέγεθος της σουίτας αισθητήρων που μπορεί να μεταφέρει το F-16. Το AN/AGP-83 επιτρέπει στα F-16 να ενσωματώσουν τον ακόμη πιο ικανό πύραυλο αέρος-αέρος AIM-120D που επωφελείται από εμβέλεια εμπλοκής 160-180km. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, το εύρος εμπλοκών ήταν περίπου 100 km και οι ενεργοί κατευθυνόμενοι πύραυλοι ραντάρ έγιναν ο κανόνας για τα σύγχρονα μαχητικά, με τα κινεζικά PL-12 και τα ρωσικά R-77 να παρέχουν συγκρίσιμες δυνατότητες με το AIM-120C. Στα μέσα στα τέλη της δεκαετίας του 2010 αυτό βελτιώθηκε περαιτέρω, με το AIM-120D να μπαίνει σε υπηρεσία από το 2014, και από την ίδια περίπου εποχή το κινεζικό PL-15 παρείχε εμβέλεια 200-300 km και καθοδήγηση ραντάρ AESA στον δικό του αναζητητή. Το ρωσικό R-37M, το οποίο τέθηκε σε υπηρεσία γύρω στο 2019 με αεροσκάφη μεγέθους μαχητικού, παρείχε μεγαλύτερη εμβέλεια 400 χιλιομέτρων, αλλά ήταν σημαντικά βαρύτερο.

Διαβάστε περισσότερα στην πηγή>>