Ιστορία των Rafale – Από τη στασιμότητα ήρθε η άνοδος στις πωλήσεις

Υπήρχαν στιγμές που η γαλλική πολιτική ηγεσία έπρεπε να ξεκινήσει εκτεταμένο διάλογο και διαπραγματεύσεις για να επιτύχει μια ενιαία παραγγελία εξαγωγής. Σε αρκετές περιπτώσεις, το μαχητικό αεροσκάφος έφτασε κοντά στην προσγείωση της πρώτης παραγγελίας εξαγωγής, μόνο και μόνο για να αποτύχει στο τελευταίο στάδιο. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Dassault Rafale είναι τώρα σε κυκλοφορία.

Παρά τη μακροχρόνια αδυναμία του να προσελκύσει πελάτες στο εξωτερικό, το μαχητικό αεροσκάφος 4,5 γενιάς «omni-role» αποκτά πλέον μεγάλη έλξη στην αγορά λόγω των επιχειρησιακών του δυνατοτήτων.

Το πρώτο πρωτότυπο του Rafale που έκανε την παρθενική του πτήση τον Ιούλιο του 1986 χαιρετίστηκε ως ένα πραγματικά σύγχρονο μαχητικό αεροσκάφος. Η ισχυρή τεχνολογία ηλεκτρονικής επιτήρησης και παρεμβολής, καθώς και το ηλεκτρονικά σαρωμένο ραντάρ, το κατέστησαν ένα τζετ παγκόσμιας κλάσης.

Dassault Rafale – Οι πρώτες δυσκολίες

Η Dassault αρχικά δεν μπορούσε να εξάγει το Rafale εκτός Γαλλίας. Τα αεροσκάφη Mirage της εταιρείας ήταν δημοφιλή τη δεκαετία του 1970, αλλά το Rafale δεν είχε την ίδια επιτυχία. Το γεγονός ότι ήταν πιο ακριβό από τους Αμερικανούς αντιπάλους του ήταν βασικό εμπόδιο για τις εξαγωγικές προοπτικές της.

Σύμφωνα με ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε από το Πανεπιστήμιο της Τουλόν το 2011, η αγοραία αξία του Rafale ήταν περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ, τοποθετώντας το μεταξύ των πιο ακριβών μαχητικών αεροσκαφών στον κόσμο. Οι ανταγωνιστές της, όπως το Ευρωπαϊκό Eurofighter, το Σουηδικό Gripen και τα αμερικανικά τζετ, πωλούνται συνήθως για λιγότερο από 100 εκατομμύρια ευρώ.

Η Γαλλία λέγεται ότι έχει ξοδέψει περισσότερα από 50 δισεκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη του Rafale, ένα μεγάλο ποσό για μια χώρα που ξοδεύει περίπου 60 δισεκατομμύρια δολάρια για την άμυνα κάθε χρόνο. Αυτό είχε γίνει μείζον ζήτημα κατά τη διάρκεια της θητείας του τότε προέδρου Νικολά Σαρκοζί, καθώς η χώρα αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες.

Από το 2006, η Γαλλία πετά με τα μαχητικά Rafale, τα οποία απέδειξαν τις μαχητικές τους ικανότητες στο Αφγανιστάν, τη Λιβύη και το Μάλι.

Η Dassault υπέστη αποτυχίες στη Βραζιλία, τη Λιβύη, το Μαρόκο και την Ελβετία αφού το Rafale δεν κατάφερε να ξεπεράσει τους ανταγωνιστές. Υπέστη μια σειρά αποτυχιών σε διαγωνισμούς εξαγωγών, επιδεινώνοντας την κατάσταση σε σημείο που, το 2011, ο υπουργός Άμυνας της Γαλλίας ανέφερε ότι εάν δεν εμφανιστούν ξένοι αγοραστές, η παραγωγή του μαχητικού αεροσκάφους Rafale θα μπορούσε να σταματήσει.

Η Δημοκρατία της Κορέας επέλεξε το F-15K Slam Eagle έναντι αντιπάλων όπως η Dassault το 2002. Οι ανησυχίες για τη συμβατότητα με τα αμερικανικά αεροσκάφη, η συζήτηση με το καναδικό τμήμα άμυνας σταμάτησε το 2005. Την ίδια χρονιά, μετά από έναν σκληρό αγώνα, η Σιγκαπούρη επέλεξε το F-15SG Strike Eagle.

Μια πώληση στο Μαρόκο το 2007 απέτυχε υπέρ του F-16C/D. Το 2011, η Ελβετία επέλεξε το Gripen, ενώ το Ομάν παρήγγειλε 12 Typhoon το 2012.

Η Βραζιλία επέλεξε το Gripen το 2013 μετά από μια πενταετή διαδικασία επιλογής. Όλα αυτά θεωρήθηκαν ως μεγάλη απογοήτευση για τη Γαλλία, καθώς οι χώρες επέλεγαν τα F-15K Slam Eagle, F-15SG Strike Eagle, F-16C/D, Gripen και Typhoon από το Rafale.

Αίγυπτος – Ένας Σωτήρας

Το 2015, η Γαλλία εξασφάλισε τελικά έναν αγοραστή για το μαχητικό αεροσκάφος Rafale μετά από χρόνια κυνηγιού. Η Αίγυπτος παρήγγειλε 24 αεροπλάνα, που ανακοίνωσε ο τότε Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, σε συναλλαγή αξίας 5,2 δισεκατομμυρίων ευρώ (5,9 δισεκατομμύρια δολάρια). Τον Μάιο του 2021, το Κάιρο αγόρασε άλλα 30 αεροσκάφη από τη Γαλλία, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό Rafale για την Αιγυπτιακή Πολεμική Αεροπορία σε 54.

Το αιγυπτιακό υπουργείο Άμυνας δήλωσε στη συνέχεια ότι η νέα εξαγορά θα καταβληθεί μέσω δανείου για περίοδο τουλάχιστον 10 ετών, αλλά δεν έδωσε άλλες λεπτομέρειες.

Τα νέα Rafale είχαν αξία περίπου 4,5 δισ. $. Η Dassault κέρδισε το συμβόλαιο για το F-16 ως το πιο εξελιγμένο μαχητικό της Αιγύπτου. Αυτή ήταν μια σημαντική εξέλιξη καθώς η Αίγυπτος είχε μια μακροχρόνια ειδική σχέση με τα F-16 και είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος χειριστής του Fighting Falcon στον κόσμο.

Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, η Αίγυπτος είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εισαγωγέας όπλων στον κόσμο, πίσω από τη Σαουδική Αραβία και την Ινδία. Οι αγορές όπλων της αυξήθηκαν κατά 136% την τελευταία δεκαετία και επέκτεινε τις προμήθειες της πέρα ​​από τις Ηνωμένες Πολιτείες, παραγγέλνοντας στρατιωτικό εξοπλισμό από τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Ρωσία.

Η συμφωνία Rafale πυροδότησε ανησυχίες σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Αίγυπτο, ωστόσο, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είπε ότι δεν θα συνέδεε τη μεταφορά όπλων στην Αίγυπτο με ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων επειδή δεν ήθελε να θέσει σε κίνδυνο την ικανότητα του Καΐρου να καταπολεμήσει τις περιφερειακές απειλές.

Η Dassault έκανε μια σειρά από προσφορές

Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της πολεμικής αεροπορίας του Κατάρ ξεκίνησε το 2015. Συμφώνησε να αγοράσει 24 αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων Rafale από την Dassault Aviation για 6 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2018 παραγγέλθηκαν άλλα 12 Rafale, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των Rafale σε 36. Το Κατάρ έχει επίσης τη δυνατότητα να αγοράσει 36 ακόμη Rafale.

Η Ελλάδα έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος αγοραστής του γαλλικού Rafale τον Ιανουάριο του 2021, όταν έκλεισε συμφωνία 2,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την αγορά 18 μαχητικών αεροπλάνων

Η Ελλάδα θα αγοράσει 12 μεταχειρισμένα τζετ από το απόθεμα της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας και 6 νέα τζετ έως το τέλος του 2022 σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως από τους EurAsian Times, η Γαλλία και η Κροατία έχουν επίσης υπογράψει συμφωνία για την αγορά 12 μαχητικών Rafale για σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ευρώ.

Η διακρατική συμφωνία περιλαμβάνει τη μεταφορά 12 μαχητικών αεροσκαφών Rafale και των εξαρτημάτων τους από τη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία καθώς και εκπαίδευση για την Κροατική Πολεμική Αεροπορία. Η σύμβαση υποστήριξης υλικοτεχνικής υποστήριξης θα καλύπτει όλους τους πόρους και τα πρόσθετα ανταλλακτικά για αυτά τα αεροσκάφη για περίοδο τριών ετών.

Rafale Fighters για την Ινδία

Το 2015, ο Ινδός πρωθυπουργός Narendra Modi ανακοίνωσε την ιστορική αμυντική συμφωνία με την Dassault Aviation για την αγορά 36 μαχητικών αεροσκαφών Rafale. Κατασκευαστές σε όλο τον κόσμο συμμετείχαν στον προσοδοφόρο διαγωνισμό της Πολεμικής Αεροπορίας της Ινδίας.

Τα F-16 της Lockheed Martin, τα F/A-18 της Boeing, τα Eurofighter Typhoon, τα ρωσικά MiG-35, τα Gripen της Saab και το Rafale της Dassault ήταν μεταξύ των υποψηφίων. Η IAF δοκίμασε καθένα από αυτά τα αεροσκάφη και δύο από αυτά – το Eurofighter Typhoon και το Dassault Rafale – επιλέχθηκαν μετά από ενδελεχή εξέταση των προσφορών.

Η Dassault κέρδισε τη συμφωνία για την προμήθεια 126 μαχητικών αεροσκαφών επειδή ήταν η χαμηλότερη προσφορά και τα αεροπλάνα λέγεται ότι ήταν εύκολο να συντηρηθούν. Το 2012, η ​​ινδική πλευρά και η Dassault ξεκίνησαν συζητήσεις μετά την ανάθεση της σύμβασης στη Rafale. Αρχικά, η Ινδία σχεδίαζε να αγοράσει 126 τζετ, αλλά ο αριθμός μειώθηκε σε 36 αργότερα.

Επιπλέον, η Dassault θεωρείται ισχυρός ανταγωνιστής για το συμβόλαιο MMRCA 2.0 της IAF, όπου βρίσκεται και πάλι απέναντι στους ίδιους ανταγωνιστές και διαφημίζεται ως το φαβορί της IAF.

Ακόμη και το Ινδικό Ναυτικό αναζητά επίσης μαχητικά αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων και φέρεται να εξετάζει το ενδεχόμενο να συνδυάσει τον διαγωνισμό προμήθειας μαζί με τον διαγωνισμό της IAF για 114 μαχητικά που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Το Rafale Marine (Ναυτική έκδοση του Rafales) αντιμετωπίζει τα F-18 Super Hornets για το συμβόλαιο του Ινδικού Ναυτικού.

Η Αίτηση Ενδιαφέροντος (RFI) για μαχητικά του Ναυτικού εκδόθηκε τον Ιανουάριο του 2017 μετά από μεγάλες καθυστερήσεις και τεχνικές δυσλειτουργίες στην κατασκευή του γηγενούς HAL-Tejas για το Πολεμικό Ναυτικό.

Τα ΗΑΕ γίνονται ο μεγαλύτερος αγοραστής

Η Dassault Aviation έλαβε τεράστια παραγγελία από τα ΗΑΕ για 80 μαχητικά αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων Rafale. Το συμβόλαιο ήταν στα σκαριά εδώ και αρκετό καιρό, με το ενδιαφέρον των Εμιράτων για το Rafale να εκτείνεται τουλάχιστον έως το 2009.

Το συμβόλαιο Rafale είναι συνολικής αξίας 16 δισεκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβανομένου του κόστους πρόσθετου οπλισμού για τα αεροπλάνα. Αυτές οι συμβάσεις αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου πακέτου γαλλικών όπλων 19 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το οποίο περιλαμβάνει 12 στρατιωτικά μεταγωγικά ελικόπτερα Airbus H225M Caracal.

«Αυτή η σύμβαση είναι το αποτέλεσμα της συνολικής κινητοποίησης της Dassault Aviation μαζί με την Πολεμική Αεροπορία της Emirates και έρχεται στην πλάτη μιας σχέσης εμπιστοσύνης 45 και πλέον ετών μεταξύ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της εταιρείας μας, η οποία βασίζεται στην οικογένεια των μαχητικών Mirage. αεροσκάφη, ιδιαίτερα το Mirage, του οποίου ο εκσυγχρονισμός ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια», δήλωσε η Dassault σε δήλωση στον Τύπο.

Η Πολεμική Αεροπορία και η Αεράμυνα των ΗΑΕ θα είναι ο πρώτος αποδέκτης εξαγωγής του προτύπου F4 Rafale. Η τρέχουσα έκδοση F4 του Rafale αποτελεί μέρος μιας διαδικασίας συνεχούς βελτίωσης και είναι προσαρμοσμένη για δικτυωμένες μάχες, με νέες δορυφορικές και συνδέσεις δεδομένων εντός πτήσης, καθώς και διακομιστή επικοινωνίας και ραδιόφωνο που καθορίζεται από λογισμικό.

Εκτός από αυτό, το ραντάρ, το ηλεκτρο-οπτικό σύστημα και η οθόνη τοποθετημένη στο κράνος έχουν αναβαθμιστεί στο F4. Ο πύραυλος αέρος-αέρος Mica NG και η έκδοση 2.200 λιβρών του αρθρωτού όπλου αέρος-εδάφους AASM είναι μεταξύ των νέων όπλων που ενσωματώνονται. Αν και ορισμένες από τις λειτουργίες του προτύπου F4 προβλέπεται να είναι διαθέσιμες ήδη από το επόμενο έτος, το πρότυπο έχει προγραμματιστεί να είναι πλήρως λειτουργικό έως το 2024.

Το συμβόλαιο με τα ΗΑΕ είναι ιδιαίτερα θετικό για τη γαλλική αεροδιαστημική βιομηχανία, ιδιαίτερα για το μαχητικό Rafale, το οποίο έχει πλέον έξι ξένους αγοραστές.

Επιπλέον, η Dassault Aviation παγιδεύτηκε σε έναν κυκεώνα και χρειαζόταν περισσότερες παραγγελίες προτού οι οικονομίες κλίμακας της επιτρέψουν να πουλά σε χαμηλότερη τιμή, αλλά οι χώρες δίσταζαν να δεσμευτούν λόγω του υψηλού κόστους. Με την παραγγελία 80 τζετ από τα ΗΑΕ, η Dassault Aviation θα μπορεί να προσφέρει πιο ελκυστικές προτάσεις σε άλλους πιθανούς αγοραστές.

Ινδονησία: Ένας πιθανός πελάτης για τα Rafale;

Ένας άλλος πιθανός πελάτης που έχει συζητηθεί πρόσφατα είναι η Ινδονησία. Αν και η Γαλλία δεν έχει μακρά παράδοση ουσιαστικών πωλήσεων όπλων στην Ινδονησία, η στρατιωτική βιομηχανία της χώρας σημειώνει πρόοδο τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης οκτώ ακόμη ελικοπτέρων μάχης Airbus H225M στην Πολεμική Αεροπορία της Ινδονησίας το 2019.

Είναι προφανές ότι η χώρα επιθυμεί να προσθέσει ένα νέο μαχητικό στο οπλοστάσιό της για να βοηθήσει στον εκσυγχρονισμό τους. Ο στόλος των μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας της Ινδονησίας αποτελείται από οκτώ μαχητικά F-16A/B Block 15OCU που παραδόθηκαν το 1989, καθώς και 23 αναβαθμισμένα F-16C/D. Ένα από αυτά συνετρίβη το 2015.

Εκτός από αυτό το αεροσκάφος που παρέχεται από τις ΗΠΑ, η Πολεμική Αεροπορία της Ινδονησίας χρησιμοποιεί πέντε μονοθέσια Su-27SK, δύο διθέσια Su-30MK και εννέα διθέσια Su-30MK2. Η τελευταία έκδοση πολλαπλών χρήσεων, μονοθέσιας έκδοσης Su-35 αναμενόταν να αγοραστεί από την Τζακάρτα και σύμφωνα με πληροφορίες υπογράφηκε συμφωνία 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων για 11 αεροσκάφη τον Ιούλιο του 2017.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, από την άλλη, φέρεται να πίεσαν την Τζακάρτα να εγκαταλείψει τη συμφωνία με τη Μόσχα, απειλώντας με κυρώσεις τη διαδικασία. Σε τέτοια περίπτωση, η Ινδονησία μπορεί να επιλέξει τα Rafale.

Τα Rafale δεν αντιμετωπίζουν κανένα εμπόδιο από τις ΗΠΑ

Το σημαντικό με τα Rafale jet είναι ότι αποφεύγουν κάθε πιθανό αμερικανικό αποκλεισμό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πωλούν όπλα με πολύ αυστηρούς όρους, συμπεριλαμβανομένου του πώς και πού πρέπει να χρησιμοποιηθούν. Το γεγονός ότι οι Γάλλοι είναι συχνά πολύ ανεξάρτητοι σε σύγκριση με ορισμένες από τις μεγαλύτερες χώρες μπορεί να προσφέρει ένα πλεονέκτημα σε έναν χρήστη Rafale.

Παρά το γεγονός ότι άλλοι κατασκευαστές όπλων, ιδιαίτερα Αμερικανοί κατασκευαστές, προσπάθησαν να μειώσουν το κόστος και να αυξήσουν την πολιτική συναίνεση αναπτύσσοντας παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, η Γαλλία θέλει να διατηρήσει τη δική της στρατιωτική-βιομηχανική βάση.

Ως αποτέλεσμα, ο Γάλλος φορολογούμενος θα πληρώσει περισσότερα, αλλά η Πολεμική Αεροπορία σε όλο τον κόσμο μπορεί να το θεωρήσει αυτό ως όφελος: αντί να ανησυχεί για τη διατήρηση των συνδέσεων με πολλά έθνη, σχεδόν όλα τα εξαρτήματα για το Rafale προέρχονται απGό τη Γαλλία, διευκολύνοντας την επιμελητεία.

Το Eurofighter είναι μια συλλογική προσπάθεια που περιλαμβάνει τέσσερις διαφορετικές γραμμές παραγωγής. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολλές επιπλοκές στο δρόμο για κάποιον όπως η Ινδία, ειδικά όταν το Νέο Δελχί μπορεί να απαιτήσει τη δημιουργία μιας γραμμής παραγωγής, τοπικής παραγωγής ή μεταφοράς τεχνολογίας. Η Γαλλία, επομένως, έχει ένα σαφές πλεονέκτημα έναντι κάποιου όπως το Eurofighter ή το Gripen της SAAB .

Πηγή: eurasiantimes