Το Ανώτατο Δικαστήριο του Βελγίου διέγραψε πρόσφατα το PKK ως τρομοκρατική οργάνωση. Είναι καιρός να ακολουθήσουν και άλλες χώρες.
Πηγή: Matt Broomfield / progressive.international
Αν και το PKK περιλαμβάνεται εκ των πραγμάτων στους καταλόγους τρομοκρατών της ΕΕ, ουσιαστικά κατόπιν εντολής της τουρκικής κυβέρνησης, κανένα ΕΕ ή διεθνές δικαστήριο δεν έχει διαπιστώσει ποτέ ότι το PKK πληροί τον ορισμό της τρομοκρατικής οργάνωσης.
Μια σταθερή, δημοκρατική και ειρηνική Μέση Ανατολή μπορεί να επιτευχθεί μόνο μετά από μαζικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία. Με τη σειρά τους, ορισμένοι από τους μόνους παράγοντες που μπορούν να αμφισβητήσουν το αυταρχικό status quo στην Τουρκία είναι το κουρδικό πολιτικό κίνημα και ο ηγέτης του Abdullah Öcalan, ο εδώ και καιρό φυλακισμένος «Μαντέλα της Μέσης Ανατολής». Η διακυβέρνηση υπό τις γυναίκες και η προστασία των μειονοτήτων είναι το αντίθετο του αυταρχικού, από πάνω προς τα κάτω, σοβινιστικού καθεστώτος του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν.
Μόλις το 2015, η τουρκική κυβέρνηση και το μαχητικό Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) βρίσκονταν σε παραγωγικές, προχωρημένες ειρηνευτικές συνομιλίες και σε κατάσταση κατάπαυσης του πυρός, με τη μεσολάβηση του Οτσαλάν από το κελί της φυλακής του. Ωστόσο, η κυβέρνηση Ερντογάν άνοιξε εκ νέου εχθροπραξίες με το PKK, με αποτέλεσμα τον θάνατο χιλιάδων αμάχων, και κινήθηκε για να εκκαθαρίσει τη νόμιμη πολιτική αντιπολίτευση στην Τουρκία συλλαμβάνοντας δεκάδες χιλιάδες πολιτικούς, ακτιβιστές και δημοσιογράφους με πλαστές κατηγορίες τρομοκρατίας. Είναι καιρός και άλλες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ανώτατου Δικαστηρίου του Βελγίου και να καταργήσουν το PKK ως τρομοκρατική οργάνωση. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για διάλογο, κατάπαυση του πυρός και επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας στην Τουρκία.
Ο Ερντογάν εγκατέλειψε την ειρηνευτική διαδικασία για δύο λόγους. Πρώτον, τα εκλογικά κέρδη του κουρδικού, φιλοδημοκρατικού HDP, που είναι τώρα το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στην Τουρκία. και δεύτερον, η εγκαθίδρυση δημοκρατικής αυτονομίας σε περιοχές της Ροζάβα (Συριακό Κουρδιστάν) με κουρδική πλειοψηφία, που αποτελούν τον πυρήνα των περιοχών που τώρα ενώνονται και διοικούνται από την αποκεντρωμένη Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας σύμφωνα με τις αρχές του κουρδικού κινήματος.
Ωστόσο, ο Ερντογάν χρησιμοποίησε έκτοτε σαρωτικούς νόμους για την τρομοκρατία και κατηγορίες για υποστήριξη στο PKK για να υποβάλει υποθέσεις εναντίον 154 Τούρκων βουλευτών –κυρίως μελών του HDP– και να απομακρύνει 59 από τους 65 δημοκρατικά εκλεγμένους δημάρχους του HDP από τα αξιώματα. Ένας στους τρεις δημοσιογράφους που φυλακίζονται παγκοσμίως κρατείται από την Τουρκία, ενώ η Τουρκία έχει πλέον το υψηλότερο ποσοστό φυλάκισης στην Ευρώπη λόγω της συστηματικής στόχευσης της πολιτικής αντιπολίτευσης βάσει της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας. Ένα μόνο tweet ή η χρήση της λέξης «Κουρδιστάν» σε μια πολιτική ομιλία μπορεί να είναι αρκετό για να επιβληθεί βαριές ποινές φυλάκισης, σε απάνθρωπες συνθήκες που ισοδυναμούν με βασανιστήρια.
Ομοίως, η αντιτρομοκρατική ρητορική χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει τις διαδοχικές εισβολές της Τουρκίας στη Βόρεια και Ανατολική Συρία, σκοτώνοντας εκατοντάδες και εκτοπίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους ως μέρος ενός προγράμματος συστηματικής εθνοκάθαρσης σε πρώην κουρδικές περιοχές. Το δίκτυο των τζιχαντιστών πολιτοφυλακών και των εγκληματικών φατριών που έχει εγκαταστήσει η Τουρκία σε αυτές τις περιοχές περιλαμβάνει δεκάδες πρώην μέλη του ISIS στις τάξεις τους, με τις ΗΠΑ να δολοφονούν τακτικά κορυφαία μέλη του ISIS και την Αλ Κάιντα να προφυλάσσονται από τον πρώην σύμμαχό τους στο ΝΑΤΟ στις τουρκικές κατεχόμενες ζώνες.
Εν τω μεταξύ, οι ατελείωτες και αιματηρές επιθέσεις της Τουρκίας κατά του ΡΚΚ στο Ιράκ τις έχουν δει να αναπτύσσουν χημικά όπλα και επιθέσεις με drone εναντίον αμάχων ακτιβιστών, χωρίς τέλος. Ο Ερντογάν προσπαθεί συνεχώς να συγχέει τους συριακούς SDF, το PKK και το ISIS – σαν να μην ήταν το κουρδικό κίνημα ελευθερίας που ήταν στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας για την εξάλειψη του χαλιφάτου, χάνοντας πάνω από 10.000 μαχητές στη διαδικασία.
Η επιθετική επέκταση της Τουρκίας στη Συρία και το Ιράκ καθοδηγείται από την αντικουρδική της πολιτική, και αυτές οι επιθέσεις αποτέλεσαν πεδίο αποδείξεως για επεκτατικές τακτικές και στρατιωτικό υλικό που παρατηρούνται στις τουρκικές επεμβάσεις από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ στη Λιβύη και στην Ανατολική Μεσόγειο, εις βάρος της ολόκληρη την περιοχή.
Κάτω από τέτοιες συνθήκες δεν μπορεί να υπάρξει παραγωγικός διάλογος. Αλλά μια πρόσφατη, ορόσημο απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Βελγίου δείχνει τον δρόμο για την επανέναρξη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων. Το Ακυρωτικό Δικαστήριο επικύρωσε μια απόφαση που υποδεικνύει ότι το PKK δεν πρέπει να θεωρείται καθόλου τρομοκρατική οργάνωση, αλλά νόμιμο μέρος σε μια εσωτερική σύγκρουση – δηλαδή, εμπόλεμος σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Αυτό συμβαίνει επειδή το PKK δεν διεξάγει τρομοκρατικές επιθέσεις. είναι εξαιρετικά δομημένο και οργανωμένο με την ικανότητα να απαιτεί από τα μέλη του να λογοδοτούν για τις πράξεις τους· έχει λαϊκή υποστήριξη. και παρέχει υπηρεσίες και διοίκηση σε περιοχές υπό τον έλεγχό της.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο Jan Fermon, ο οποίος ηγήθηκε της υπόθεσης, «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το PKK πληροί όλα τα κριτήρια που του επιτρέπουν να θεωρείται πολιτικοστρατιωτική οργάνωση, η οποία διεξάγει ένοπλο αγώνα κατά των τουρκικών υπηρεσιών ασφαλείας, στρατού και αρχών. προς την πραγματοποίηση του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του κουρδικού λαού».
Πράγματι, αν και το PKK περιλαμβάνεται εκ των πραγμάτων στους καταλόγους τρομοκρατών της ΕΕ που ανανεώνονται κάθε χρόνο, ουσιαστικά κατ’ εντολή της τουρκικής κυβέρνησης, κανένα ΕΕ ή διεθνές δικαστήριο δεν έχει διαπιστώσει ποτέ ότι το PKK πληροί τον ορισμό της τρομοκρατικής οργάνωσης. Πολλά από τα εγκλήματα για τα οποία θεωρήθηκε υπεύθυνο το PKK διαπιστώθηκε, κατά τη διάρκεια της βελγικής υπόθεσης, ότι διαπράχθηκαν από τις ίδιες τις τουρκικές δυνάμεις. Αν και η βελγική κυβέρνηση απέρριψε την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της για πολιτικούς λόγους, η απόφαση ορόσημο ανοίγει το δρόμο σε περισσότερους δυτικούς συμμάχους της Τουρκίας να επανεκτιμήσουν τη σχέση τους με το PKK και να συμπεριλάβουν de facto το PKK στους καταλόγους τρομοκρατών.
Τα οφέλη από τη διαγραφή του PKK θα είναι τρία:
Να δοθεί η δυνατότητα τόσο στην Τουρκία όσο και στο PKK να θεωρηθούν εξίσου υπεύθυνοι για τυχόν εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης σύγκρουσης από οποιοδήποτε από τα μέρη βάσει διεθνώς καθιερωμένης νομοθεσίας σύγκρουσης, αντί να είναι de facto όλες οι ενέργειες του PKK εκτός του νόμου. Πράγματι, ως αναγνωρισμένη δύναμη σε έναν εμφύλιο πόλεμο, το PKK θα έχει περισσότερες ευθύνες και ενοχές σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο
Αποτροπή της Τουρκίας από το να χρησιμοποιεί συνεχώς υποτιθέμενη συμμετοχή ή συμπάθεια προς το PKK ως πρόσχημα για να εκκαθαρίσει την εγχώρια πολιτική αντιπολίτευση, ιδίως το HDP, συλλαμβάνοντας χιλιάδες πολίτες και πολιτικούς
Πιέζοντας την Τουρκία να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και την ειρηνευτική διαδικασία με το PKK, να απελευθερώσει και να συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις με τον Οτσαλάν και να ξεκινήσει την πορεία προς τη δημοκρατία, την αποκέντρωση και το κράτος δικαίου
Αυτοί οι στόχοι φαίνονται μακρινοί προς το παρόν, αλλά η ειρηνευτική διαδικασία 2013-2015 δείχνει ότι υπάρχει χώρος για ελπίδα. Και η συζήτηση αλλάζει και στην Ευρώπη. Σε μια πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή του Ηνωμένου Βασιλείου, οι βουλευτές των Tory, των Εργατικών και του SNP κάλεσαν όλοι τη βρετανική κυβέρνηση να επανεξετάσει τη δική της προσέγγιση για την καταχώριση του PKK, με τον βουλευτή των Εργατικών Κιμ Τζόνσον να λέει: «Αυτή η ιστορική απόφαση [στο Βέλγιο] πρέπει να έχει σημαντικές συνέπειες για τη θέση της δικής μας κυβέρνησης και καλώ την κυβέρνηση να υιοθετήσει τις συστάσεις της έκθεσης για να επανεξετάσει την καταχώριση του PKK ως τρομοκρατικής οργάνωσης υπό το φως αυτών των στοιχείων».
Το κουρδικό κίνημα ελευθερίας, όχι μόνο από τρομοκρατικό χαρακτήρα, έχει αποδειχθεί ηγέτης στον αγώνα κατά του ISIS – όχι μόνο στο πεδίο της μάχης, αλλά προωθώντας μια ριζοσπαστική, υπό την ηγεσία των γυναικών, δημοκρατική εναλλακτική σε όλες τις μορφές αυταρχικής διακυβέρνησης. Είναι καιρός η Δύση να αναγνωρίσει αυτή την πραγματικότητα και να δώσει χώρο στο PKK και την Τουρκία να ξανανοίξουν τις ειρηνικές διαπραγματεύσεις.
*Ο Ματ Μπρούμφιλντ είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας και συνιδρυτής του Κέντρου Πληροφοριών της Ροζάβα, του κορυφαίου οργανισμού ειδήσεων και έρευνας στη Βόρεια και Ανατολική Συρία.
Πηγή: progressive.international
Δείτε και:
Ερευνητικό 