Νοέμβριος του 2019 υπήρξε καταλυτικός στον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα αντιλαμβανόταν ως τότε την Αφρική. Η υπογραφή του Μνημονίου Αγκυρας – Τρίπολης για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και η στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη, τόσο με την αποστολή συμβούλων και αμυντικού υλικού όσο και ισλαμιστών μισθοφόρων (εκπαιδευμένων κατά κύριο λόγο από την ιδιωτική εταιρεία SADAT) από τη Συρία προκάλεσαν ένα σοκ. Αίφνης, ο κίνδυνος «μετάστασης» της τουρκικής στρατιωτικής απειλής στο ελληνικό υπογάστριο – νοτίως της Κρήτης – έφερε στο προσκήνιο δύο ζητήματα: α) την άμεση αναγκαιότητα να επανέλθει η Ελλάδα στη ζώνη της Βόρειας Αφρικής και β) να διευρυνθεί, όσο αυτό είναι δυνατόν, το ελληνικό διπλωματικό αποτύπωμα στη Μαύρη Ηπειρο, μία περιοχή στην οποία η τουρκική επιρροή έχει διευρυνθεί εντυπωσιακά την τελευταία 15ετία. Και τούτο διότι η Ελλάδα, ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) μπορεί να πολλαπλασιάσει την επιρροή της σε μια περιοχή που «προβάλλει αστάθεια» στη Μεσόγειο και πέραν αυτής. Σε διαφορετική περίπτωση, θα είναι σχεδόν αδύνατο να ανταγωνιστεί μετωπικά την Τουρκία. Για να συμβεί αυτό όμως η σημερινή ισχνή παρουσία αποτελεί μια τάση που πρέπει να αναστραφεί.
Η συνάντηση στο Παρίσι για τη Λιβύη
Σε αυτό το πλαίσιο, αποκτά ιδιαίτερη ουσιαστική όσο και συμβολική σημασία το γεγονός ότι έπειτα από τον διπλό αποκλεισμό της Ελλάδος από τις προηγούμενες δύο συναντήσεις κορυφής για τη Λιβύη που είχε οργανώσει το Βερολίνο, η Αθήνα θα είναι παρούσα στη συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Παρασκευή 12 Νοεμβρίου στο Παρίσι. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρεθεί στη γαλλική πρωτεύουσα, προσκεκλημένος του Εμανουέλ Μακρόν – σε μία κίνηση που ήδη έχει προκαλέσει ενόχληση στην Αγκυρα, αν πιστέψει κανείς τις δημόσιες δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η ελληνική παρουσία στο Παρίσι έρχεται ως συνέχεια των κινήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί μετά την αλλαγή κυβέρνησης στη Λιβύη. Πριν από μερικές ημέρες, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας βρέθηκε στη βορειοαφρικανική χώρα όπου και συμμετείχε στη συνάντηση «Libya Stabilization Initiative» που διεξήχθη με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (GNU).
Ερευνητικό 