«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα μακρηγορήσω γιατί διανύουμε ήδη την δέκατη έκτη ώρα ενημέρωσης του Σώματος σχετικά με την προμήθεια των “Rafale”, αν συνυπολογιστούν και οι πέντε ώρες περίπου που χρειάστηκαν για να ενημερωθεί η Επιτροπή Εξοπλιστικών, διότι περί ενημέρωσης επρόκειτο και στις 17 Δεκεμβρίου. Επομένως, νομίζω ότι έχουν πραγματικά εξαντληθεί όλα τα επιμέρους ζητήματα αυτής της προμήθειας. Πλην όμως από τις απαντήσεις που δόθηκαν σε ερωτήσεις που διατυπώθηκαν ευλόγως και λόγω του σύντομου της διαδικασίας και του ασφυκτικού χρονικού περιθωρίου να ενημερωθούν οι συνάδελφοι των κομμάτων της αντιπολίτευσης για τη σύμβαση αυτή, ακόμα υπάρχουν κάποιες επιφυλάξεις.
Πραγματικά δεν έχω αντιληφθεί ακόμα αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μεταξύ των οποίων και το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στην εξεύρεση ενός κινήτρου για να πουν το «ναι» ή την επίκληση μιας δικαιολογίας για να πουν το «όχι». Δεν το έχω ξεκαθαρίσει ακόμα. Ελπίζω να ισχύει το πρώτο. Νομίζω και θα ήθελα πραγματικά, δεν είναι προσωπικό το κίνητρο, αυτή την ώρα προσυπογράφοντας αυτά που πολύ σωστά είπε ο εισηγητής μας κ. Μακάριος Λαζαρίδης ότι για λόγους της μεγαλύτερης εικόνας, πρόταξης του δάσους απέναντι στο δέντρο ή στο κλαδί πολύ περισσότερο, να πάμε με όρους Εθνικής συναίνεσης σε διατύπωση θετικής άποψης, θετικής ψήφου, υπέρ του νομοσχεδίου.
Κύριε Τσίπρα είπατε ότι είστε υπέρ της θετικής στάσης επί της αρχής. Επί της αρχής «ναι» λοιπόν. Αν πείτε οτιδήποτε άλλο από το «ναι» της αρχής, δεν θα είναι «ναι» αλλά θα είναι «όχι». Είναι απλή λογική αυτή νομίζω και όλοι το καταλαβαίνουμε. Είναι εύλογο να έχετε επιφυλάξεις. Διατυπώσατε πάρα πολλές από αυτές με μορφή ερωτήματος αλλά νομίζω ότι απαντήθηκαν τα περισσότερα.
Ασφαλώς και η σύμβαση δεν είναι τίποτα άλλο, οποιαδήποτε σύμβαση, από την έγγραφη αποτύπωση μιας συγκλίνουσας δήλωσης βούλησης δύο μερών. Έτσι το περιγράφει τουλάχιστον η νομική επιστήμη. Και άμα υπάρχει σύμβαση, δηλαδή εκφράζεται αυτή η δήλωση βούλησης από δύο μέρη σε ένα κοινό κείμενο, τότε επιλύονται όλα τα προβλήματα.
Προϋπάρχει η διαδικασία της διαπραγμάτευσης, στη διαπραγμάτευση πάντα κάποιοι όροι γίνονται δεκτοί καθ’ όλα, κάποιοι όροι γίνονται δεκτοί εν μέρει, έτσι συμφωνούν τουλάχιστον κάποιοι όροι απορρίπτονται από το ένα ή το άλλο μέρος. Αλλά αυτό είναι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, έτσι έγινε και εδώ πέρα.
Αυτό που προέχει να προτάξουμε είναι ότι αυτή η υπόθεση διεκπεραιώθηκε -όπως σας είπα με άνευ προηγουμένου ταχύτητα- διότι αυτό επέτασσε η κρισιμότητα της συγκυρίας και αυτοί οι ρυθμοί εκφράστηκαν μέσα από μια πολύ σκληρή δουλειά που έγινε από πολλούς παράγοντες. Για μια ακόμα φορά οφείλω να συγχαρώ από του βήματος τους εμπλεκόμενους, δηλαδή ασφαλώς τα Επιτελεία υπό τον συντονισμό του Α/ΓΕΕΘΑ για το ΓΕΕΘΑ και ασφαλώς τον συντονισμό του Α/ΓΕΑ για το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, τις υπηρεσίες του Υπουργείου, τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων, της οποίας ο Γενικός Διευθυντής είχε και κυρίαρχο ρόλο στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης με τη γαλλική πλευρά ήδη από το Σεπτέμβριο και φυσικά και την οικονομική υπηρεσία που ενέταξε το ζήτημα αυτής της προμήθειας στο συνολικό δημοσιονομικό πλαίσιο.
Ερευνητικό 